کانیشناسی و ﻣﻨﺸﺄ گارنت در سنگهای آتشفشانی اسیدی منطقه دستگرد، جنوب قم
author
Abstract:
دمهای ریولیتی و تراکیتی در محدوده جنوب دستگرد در استان قم، دارای فنوکریستهایی از گارنت هستند. بررسیهای انجام شده نشان میدهد که این گارنتها غنی از آلماندین بوده، مقادیر سازندههای دیگر در آنها کم است. نتایج بهدست آمده از بررسی ترکیب سنگ کل، نشان میدهد که ماگماهای منطقه ﻣﻨﺸﺄ پوستهای داشته یا با پوسته آلوده شدهاند. بر اساس ترکیب شیمیایی بیوتیتها، میتوان ماگماهای منطقه را ماگماهای پرآلومینه با ﻣﻨﺸﺄ پوستهای در نظر گرفت. با استفاده از نتایج حاصل از ترکیب سنگ کل و همچنین شواهدی مانند عدم زنولیت یا زنوکریست مشخص، یکنواختی ترکیب گارنت، تعادل ترکیبی گارنت و بیوتیت، عدم وجود ادخالهای دگرگونی و عدم وجود حاشیههای واکنشی در گارنت، ﻣﻨﺸﺄ گارنتهای منطقه بهصورت اولیه و آذرین است که از یک ماگمای پرآلومین متبلور شدهاند.دمهای ریولیتی و تراکیتی در محدوده جنوب دستگرد در استان قم، دارای فنوکریستهایی از گارنت هستند. بررسیهای انجام شده نشان میدهد که این گارنتها غنی از آلماندین بوده، مقادیر سازندههای دیگر در آنها کم است. نتایج بهدست آمده از بررسی ترکیب سنگ کل، نشان میدهد که ماگماهای منطقه ﻣﻨﺸﺄ پوستهای داشته یا با پوسته آلوده شدهاند. بر اساس ترکیب شیمیایی بیوتیتها، میتوان ماگماهای منطقه را ماگماهای پرآلومینه با ﻣﻨﺸﺄ پوستهای در نظر گرفت. با استفاده از نتایج حاصل از ترکیب سنگ کل و همچنین شواهدی مانند عدم زنولیت یا زنوکریست مشخص، یکنواختی ترکیب گارنت، تعادل ترکیبی گارنت و بیوتیت، عدم وجود ادخالهای دگرگونی و عدم وجود حاشیههای واکنشی در گارنت، ﻣﻨﺸﺄ گارنتهای منطقه بهصورت اولیه و آذرین است که از یک ماگمای پرآلومین متبلور شدهاند.
similar resources
کانی شناسی و ﻣﻨﺸﺄ گارنت در سنگ های آتشفشانی اسیدی منطقه دستگرد، جنوب قم
دم های ریولیتی و تراکیتی در محدوده جنوب دستگرد در استان قم، دارای فنوکریست هایی از گارنت هستند. بررسی های انجام شده نشان می دهد که این گارنت ها غنی از آلماندین بوده، مقادیر سازنده های دیگر در آنها کم است. نتایج به دست آمده از بررسی ترکیب سنگ کل، نشان می دهد که ماگماهای منطقه ﻣﻨﺸﺄ پوسته ای داشته یا با پوسته آلوده شده اند. بر اساس ترکیب شیمیایی بیوتیت ها، می توان ماگماهای منطقه را ماگماهای پرآلوم...
full textسنگنگاری، ژئوشیمی و منشأ ریولیتهای گارنتدار منطقه کهک (جنوب خاور قم)
سنگهای ریولیتی بعد از ائوسن منطقه کهک در بخش جنوبخاوری محدوده چهارگوش 1:250000 قم و بخش خاوری ورقه 1:100000 کهک قرار دارد. این محدوده بخشی از حاشیه باختری ایران مرکزی و در نوار ماگمایی ارومیه- دختر جای دارد. سنگهای ریولیتی منطقه کهک به صورت گنبد درونزا رخنمون دارند که با توجه به حضور تودههای ریولیتی در امتداد گسل امتدادلغز میم میتوان دریافت که این گسل در جایگیری و صعود ماگمای ریولیتی مؤ...
full textکانه زایی طلا در سنگهای آتشفشانی- رسوبی تریاس منطقه محسن ابن علی (جنوب شرق بروجرد)
منطقه محسن ابن علی در جنوب شرق شهرستان بروجرد، درشمال غرب پهنه سنندج- سیرجان واقع شده است. اغلب سنگهای رخنمون یافته در منطقه، یک توالی آتشفشانی- رسوبی به سن مزوزوئیک (تریاس) می باشند که در حد رخساره شیست سبز دگرگون شده اند. بر اساس بررسیهای صحرایی، دگرسانیهای اصلی در منطقه شامل پروپیلیتی، سیلیسی، کربناتی، هماتیتی و سریسیتی هستند که دگرسانی پروپیلیتی در متاولکانیکهای منطقه گسترش بیشتری دارد. دگر...
full textپترولوژی، ژئوشیمی و تحلیل رخساره ای سنگهای آتشفشانی و آتشفشانی رسوبی منطقه پهنواز (جنوب بیارجمند- شاهرود)
در منطقه پهنواز در جنوب بیارجمند از توابع شاهرود، توالی ضخیمی از سنگ های آتشفشانی و آتشفشانی رسوبی ائوسن رخنمون دارند. سنگ های آتشفشانی دارای ترکیب تراکی بازالتی هستند. الیوین، اوژیت تیتانیم دار و پلاژیوکلاز کلسیک سازندگان اصلی این تراکی بازالت ها هستند. آپاتیت و مگنتیت کانی های فرعی بارز این سنگ ها می باشند. کلسیت، ناترولیت، آنالسیم، کلریت و اکسید های آهن، کانی های ثانویه ای هستند که همراه این...
15 صفحه اولژئوشیمی و پتروژنز توالی آتشفشانی منطقه ارزوییه (جنوب ایران)
توالی آتشفشانی منطقه ارزوییه با سن ژوراسیک بالایی- کرتاسه زیرین در پهنه ساختاری سنندج- سیرجان جنوبی قرار گرفته است. ژئوشیمی عناصر اصلی و کمیاب، تحولات ماگمایی را از گرایش تحولی به سمت کلسیمی- قلیایی نشان میدهند. ترکیب شیمیایی کلینوپیروکسنها مشابه با ترکیب این کانی در مناطق فرورانش است و از یک ناحیه مرتبط با کمان آتشفشانی منشأ گرفته است. نمودارهای عناصر کمیاب و خاکی کمیاب الگوهای غنیشدگی را...
full textMy Resources
Journal title
volume 1 issue 4
pages 1- 14
publication date 2011-02-20
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023